اختلالات زبانی

مقدمه

انجمن گفتار و شنوایی آمریکا ASHA اختلال زبان را به عنوان نقصی در درک و یا استفاده از نوشتار گفتار و یا سایر نمادهای ارتباطی می داند که این نقص باعث ایجاد اختلال زبان می شود . این اختلال ممکن است شامل واج شناسی(Phonology) صرف و نحو (Conjugation and Syntax) معنی شناسی (Semantics) در کاربرد زبان باشد . در سال 2008 تعدادی از افراد که دارای اختلال مشابه و یکسانی بودند مورد آزمایش قرار گرفتند که در آن اختلال به عنوان نداشتن سطح متوسط توانایی در یک مهارت مشخص شد .

در مورد کودکان یا افرادی که دچار اختلال زبانی هستند ممکن است این سوالات برایتان پیش بیاید که :
ایا برای تشخیص اختلال زبانی باید ملاک را سن فرد بدانیم یا سطح عمومی توانایی فرد ؟
و چه قدر باید زبان کودک نسبت به همسالانش عقب باشد تا نیاز به درمان داشته باشد ؟
متخصصان گفتار و زبان عقیده دارند به جای مطرح کردن سوالات بالا و به جای نگرانی در مورد سطح مطلق نقص اختلال زبان کودک بهتر است در مورد تاثیر ضعف زبان در رشد کودک و توانایی و عملکرد او در شرایط که در طول روز برایش پیش می آید و ارزش ها و انتظارات جامعه در مورد رفتار کودک را در نظر بگیریم .
می توان گفت اختلالات زبانی زمانی تشخیص داده می شود که سطح موفقیت زبان کودک در یک سطح غیر قابل قبول باشد و منجر به نتایج نامطلوبی شود مثل زمانی که کودک نمی تواند توقعی که اجتماع از او در برقرار مسائلی که مربوط به گفتار و زبان است را برآروده کند که همین مسئله می تواند برای فرد چه در زمان حال و آینده مشکلاتی در روابط اجتماعی و آینده شغلی فرد را به وجود آورد.
تاریخچه مختصری از زمینه آسیب شناسی زبان
شرح سندرم اختلالات زبان در کودکان به اواخر قرن 18 و اوایل قرن نوزدهم برمی گردد.
گال یکی از اولین کسانی بودکه به بررسی اختلالات گفتاری کودکان پرداخت و آنها را از معلولان ذهنی متمایز کرد .

لغت شناسی :

گفتار ، زبان و ارتباطات سوال اول ممکن است این باشد: چرا از اصطلاحات جداگانه گفتار ، زبان و ارتباط استفاده می کنیم؟ پاسخ این است که این سه با هم همخوانی ندارند ، اگرچه نقص در یک زمینه ممکن است به خوبی بر توسعه یا صلاحیت های دیگر تأثیر بگذارد. به عنوان مثال كودكی كه دارای اختلال صدای گفتاری است معمولاً طیف محدودی از صداهای گفتاری را تولید می كند كه خروجی گفتاری را نامفهوم می سازد این احتمالاً بر توانایی برقراری ارتباط تأثیر می گذارد ، زیرا طرف مقابل گفتگو ممکن است همیشه معنای مورد نظر را درک نکنند. با این وجود کودک ممکن است مهارتهای زبانی عادی داشته باشد ، دیگران را بفهمد و از جملات پیچیده گرامری استفاده کند. او همچنین ممکن است انگیزه معمولی برای برقراری ارتباط داشته باشد ، مکالمه گفتار ضعیف را با حرکات تکمیل کند و برای اینکه قابل درک باشد ، خروجی گفتاری را اصلاح می کند.
یا ممکن است بعضی از کودکان دارای اختلالات DLD باشند که ممکن است در تولید صدای گفتاری مشکل نداشته باشند ، اما توانایی ائ در برقراری ارتباط ممکن است با درک ضعیف از آنچه دیگران به او می گویند ، محدود بودن . واژگان و اعتماد به جملات ساده و و نابالغ محدود شود . تا افکار و تجربیات خود را با افراد دیگر در میان بگذارد .
اغلب اختلال گفتار و زبانی می تواند با اختلالات دیگر مانند سندرم ASD یا سندرم داون مرتبط باشد در این موارد اصطلاحات توصیفی مانند زبان و گفتار و اختلال در ارتباطات در شناسایی نقاط قوت و ضعف مشخصات ارتباطی کودک بسیار مفید است .

زمانی که اختلالات با یک اختلال فراگیر دیگر مرتبط نیست تراپیست گفتار تلاش می کند که نیازهای کودک را به جامعه منتقل کند و اینکه جامعه به راحتی نیازهای آن را تشخیص داده و مشکل را از بین ببرد .

کمی در سال 2004 این سوال را مطرح کرد که چرا جز اختلالات زبانی که همراه بااختلالا دیگر مانند اوتیسم کسی جز آسیب شناسان زبان گفتار و متخصصان مرتبط نمی دانند و نمی توانند که تشخیص دهند که این یک اختلال زبانی است .

تأثیر اختلالات زبانی در زندگی روزمره چیست؟

نمرات آزمون استاندارد می تواند به ما اطلاعات مفیدی درباره توانایی های کودک نسبت به همسالان خود بدهد. اما گاهی اوقات ممکن است لازم باشد که در تعیین نیاز به خدمات گفتار – زبان فراتر از نمره استاندارد برویم

در این موارد اصطلاحات توصیفی مانند زبان گفتار و اختلال در ارتباطات در شناسایی نقاط قوت و ضعف مشخصات ارتباطی کودک بسیار مفید است. با این حال ، هنگامی که اختلالات با یک اختلال فراگیر مرتبط نیستند ، ما تلاش کرده ایم تا آنها را به روشی برسانیم که نیازهای کودک را منتقل کند و یا اینکه جامعه عامه مردم به راحتی آنها را تشخیص داده و از بین می برد. کهمی 2004 این مسئله را برجسته کرد که چرا اینطور نیست که به نظر می رسد که برخلاف اوتیسم و ​​نارساخوانی ، کسی جز آسیب شناسان زبان گفتار و متخصصان مرتبط نمی داند که این یک اختلال زبان چیست.

کودک دارای

تفاوت اختلالات زبانی

تفاوت زبانی بیانگر یک سبک زبانی حاکم بر قاعده است که به نوعی از کاربرد استاندارد فرهنگ جریان اصلی فاصله می گیرد ، اما نشان دهنده محدودیت در ظرفیت یادگیری زبان نیست

اختلال زبان یکی از انواع اختلالات ارتباطی در دوران کودکی است که کودک مبتلا ، توانایی یادگیری و درک استفاده از زبان را ندارد و از واژگان محدود و غلط استفاده می کند . همچنین شیوه صحبت کردن در قالب جملات کوتاه همراه با ساختارهای دستوری ساده شده ، حذف کردن کلمات یا عبارت های مهم است . اختلال زبان می تواند به مشکلات متعدد دیگری نیز بیانجامد در نتیجه بسیار اهمیت دارد که کودک به موقع تحت درمان قرار بگیرد و همراه با پرداختن به این مشکل تبعات روانی آن نیز توسط یک روانشناس بررسی گردد . آنچه که والدین باید به آن توجه داشته باشند این است که در صورت مشاهده علائم هرچه سریعتر به یک تراپیست گفتار و زبان مراجعه کنند .

اختلال زبان از جملات اختلالات ارتباطی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی در دسته اختلالات عصبی رشدی قرار داد. مشخصه اصلی این اختلال ناتوانی فرد در یادگیری و کاربرد زبان است که به علت وجود نقایصی در سیستم درک یا تولید واژگان لغات و جمله سازی ایجاد می شود .
علل و عوامل اختلالات گفتاری
می توان گفت در اغلب مواقع اختلالات رشدی مانند سندرم داون و یا ASD و دیگر اختلالات رشدی دیگر می تواند باعث به وجود آمدن اختلالات گفتاری باشد .

انواع اختلالات زبانی

برای اینکه بتوانیم انواع اختلالات زبان را بشناسیم باید ابتدا با توانایی های بیانی و دریافتی زبان آشنا شویم . توانایی های بیانی به معنای قابلیت فرد در زمینه تولید علائم کلامی اشاره ای یا صوتی است . در حالی که توانایی های دریافتی به فرآیند درک پیام های زبانی اشاره دارد . فرد مبتلا به اختلال زبان ممکن است در یک یا هردوی این توانایی ها با مشکلات جدی روبه رو باشد . از همین رو درمانگر برای تشخیص این اختلال باید هم در سطح بیان و هم در سطح دریافت کودک را ارزیابی کند چراکه در واقع شدت اختلال در هریک از این توانایی ها می تواند با دیگری متفاوت باشد . به طور کلی با توجه به دو توانایی بیانی و دریافتی سه نوع اختلال زبان شناسایی شده است که موارد زیر را شامل می شود .

اختلال زبان دریافتی : کودک در درک و دریافت پیام های زبان دچار مشکل است .

اختلال زبان بیانی : کودک در تولید علائم آوایی و کلامی مشکل دارد و نمی تواند افکار و احساسات خود را بیان کند .

اختلال زبان بیانی – دریافتی : کودک هم در درک و دریافت پیام دیگران و هم در بیان افکار و احساسات خود مشکل دارد.

ویژگی های افراد مبتلا به اختلال زبان :

اختلال زبان معمولا روی دایره لغات و دستور زبان تاثیر می گذارد و این مسئله در نهایت توانایی صحبت کردن فرد را کاهش می دهد . در این شرایط اولین کلمات و جملات کودک با تاخیر آغاز می شوند . دایره لغات او به طور کل از آنچه در سن و سالان دیده می شود محدودتر است . برای مثال ممکن است فرزند شما تنها جملات دو کلمه ای بگوید و در پاسخ دادن به سولات ساده هم مشکل داشته باشد . همچنین به احتمال زیاد فرزندتان هنگام صحبت کردن به خصوص هنگام صحبت کردن در مورد زمان گذشته غلط های دستور زبانی زیادی خواهد داشت.

مشکلات همراه با اختلال زبان در کودک

اختلال زبان بسیاری از موارد باعث می شود که کودک کم حرف و گوشه گیر شود و به جز اعضای خانواده تمایل به حرف زدن با اشخاص دیگری را نداشته باشد همچنین ناتوانی در درک یا بیان زبان باعث می شود این کودکان بیشتر در معرض رفتارهای نامناسب از جانب دیگران نظیر مسخره کردن قرار داشته باشند و در نتیجه اعتماد به نفسشان آسیب ببند و یا به اختلالاتی نظیر اضطراب اجتماعی مبتلا شوند . از آنجایی که این کودکان استثنایی محسوب می شوند . درنتیجه بسیار اهمیت دارد که اختلال زبان به موقع تحت درمان قرار بگیرد و همراه با پرداختن به این مشکل ، تبعات روانی آن نیز توسط یک روانشناس بررسی شود .

چگونه اختلال زبانی کودک را تشخیص دهیم ؟

کودک در یادگیری و استفاده از زبان در زمینه های متنوعی زبان شفاهی وزبان نوشتاری مشکلات پایدار دارد چرا که در درک کردن حرف دیگران یا حرف زدن خود دچار مشکل است . مثلا دایره لغات کودک محدود است و کودک نمی تواند از کلمات متنوعی استفاده کند . ساختار جمله ها محدود است و کودک نمی تواند از کلمات متنوعی استفاده کند . ساختار جمله ها محدود است و کودک نمی تواند جملاتی برحسب قوانین زبانی بسازد . در حرف زدن کودک مشکل وجود دارد و نمی تواند جملات را بهم وصل دهد  تا موضوعی را توضیح دهد یا با کسی وار گفتگو شود . اگر این نشانه ها را در فرزندتان مشاهده کردید برای دریافت تشخیص دقیق تر و شروع به موقع درمان از یک روانشناس و مشاوره کودک و یا گفتار درمان کمک بگیرید.

تشخیص اختلال زبان از مشکلات طبیعی زبان
بسیار اهمیت دارد که بتوانید حساب تفاوت های طبیعی رشد زبان را از اختلال زبان جدا کنید و هر مشکل مرتبط با گفتار را یک اختلال نپندارید البته ممکن است این مسئله تا قبل 4 سالگی دشوار باشد و والدین یا حتی متخصصین نتوانند به درستی تشخیص دهند که مشکل زبانی کودک تنها نوعی افاوت از نظر سرعت رشد است یا اینکه بیانگر اختلال زبانی است . با اینحال بهترین کار این است که برای تشخیص بهتر به یک روانشناس متخصص در حیطه کودک یا یک گفتار درمانگر درمانگر مراجعه کنید . آنها با در نظر گرفتن ملاک های اجتماعی ، تفاوت فرهنگی ، قومیتی و ارزیابی سایر توانمندی هیا فردی کودک می توانند به شما در این زمینه کمک کنند.

عوامل ایجا اختلال زبان

متخصصان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث اختلالات زبان می شود اما برخی از علل احتمالی وجود دارند که شامل مواردی نظیر ژن ها و وراثت ، تغذیه پس از زایمان و سایر شرایط عبارتند از اوتیسم ، سندرم داون ، ضعف های ذهنی و زایمان زودرس ممکن است باعث ایجاد اختلالت زبانی شوند.

شیوع و سن شروع اختلال زبان

اختلال زبان ممکن است در 2 تا 3 سالگی تشخیص داده شود اما انواع خفیف تری از آن نیز وجود دارد که تا نوجوانی تشخیص داده نمی شود . شیوع این اختلال در زمان قبل از مدرسه بیشتر است و پس از ورود کودکان به مدرسه ، احتمال ابتلا به اختلال زبان کاهش می یابد .

درمان اختلال زبان
در درمان این اختلال ، تشخیص به موقع و اقدام فوری برای بهبود حداکثری بسیار مهم است . درمان های که مورد استفاده قرار می گیرد شامل گفتار درمانی فردی ، روان درمانی ، برنامه آموزشی فردی