نخاع از پایه مغز شروع می شود و به لگن گسترش می یابد. بسیاری از اعصاب سیستم عصبی محیطی یا PNS از نخاع جدا می شوند و به قسمت های مختلف بدن سفر می کنند. اطلاعات مربوط به حواس از طریق PNS به نخاع و سپس به مغز برای پردازش سفر می کنند و دستوراتی از مغز به پایین نخاع و سپس به قسمت مناسب PNS می رود ، جایی که اعصاب دستور العمل ها را به داخل انتقال می دهند به قسمت مناسب بدن که در آن عمل لازم است . برای تسهیل این روند نخاع به دو نوع مسیری به نام تراکت تقسیم می شود. دستگاههای صعودی ورودی حسی از بدن به مغز دارند و دستگاههای نزولی دستورات را از مغز به پایین به بافت ها و اندام خاص منتق می کند. نخاع نیز برای عملکرد در رفلکس ضروری است .رفلکس ها روش بدن برای مقابله با محرک هایی است که نیاز به پاسخ فوری دارندو به عنوان مثال ، دور شدن از چیزی گرم یا تیز یک عمل رفلکس است. این بلافاصله اتفاق می افتد زیرا دستور العمل ها از ستون فقرات ( به جای مغز ) می آید تا از آسیب دیدگی جلوگیری شود.
نخاع ، مانند مغز دولایه محافظتی دارد. در ابتدا مهره های ستون فقرات قرار دارد و در زیر آن سه لایه غشای سخت وجود دارد که مننژنامیده می شود.
مننژها هر دو مغز و نخاع را احاطه کرده و با مایع به نام مایع مغزی نخاعی پر می شوند. مایع چندین کارکرد دارد و یکی از آنها جذب شوک است.
نخاع می تواند آسیب جسمی متحمل شود که بتواند ارتباط مغز و بدن را مختل یا حتی متوقف کند. اگر نخاع قطع شد ، قسمتی از بدن در زیر آسیب از دستورات مغز قطع می شود ، که این امر باعث فلج می شود(1).
منابع
1. https://www.healthline.com/human-body-maps/spine#1.
