تاندون

تاندون
تاندون ،بافتی که عضله را به قسمتهای دیگر بدن ، معمولا استخوان ها متصل می کند. تاندونهای بافتهای پیوندی هستند که نیروی مکانیکی انقباض عضلات را به استخوانها منتقل می کنند. تاندون کاملا به فیبرهای عضلانی در یک انتها و به اجزای استخوان در انتهای آن وصل شده است. تاندون ها به طرز چشمگیری قوی هستند که یکی از بالاترین مقا ومت کششی در بین بافت های نرم وجود دارد. قدرت عالی آنها ، که بریا تحمل فشارهای ناشی از اتقباض عضلانی لازم است ، به ساختار سلسله مراتبی ، جهت گیری موازی و ترکیب بافت الیاف تاندون نسبت داده می شود.
رباط ها و تاندون ها هر دو از بافت پیوندی فیبر تشکیل شده اند ، اما این مربوط به جایی است که شباهت به پایان می رسد. رباط ها به عنوان نوارهای متفرقه ظاهر می شوند که استخوان را به استخوان متصل می کنند و به تثبیت مفاصل کمک می کنند . به عنوان مثال ، رباط صلیبی قدامی ACL همسایه را به استخوان سایه بان متصل می کند و مفصل زانو را تثبیت می کند. تاندون ها که در انتهای عضله قرار دارند ، عضله را به استخوان وصل می کنند . تاندون ها در تمام بدن ، از سر و گردن تا انتها تا پاها بافت می شوند. تاندون آشیل بزرگترین تاندون بدن است . عضله گوساله را به استخوان پاشنه وصل می کندو تاندون های روتاتور کاف به شانه شما کمک می کند تا به جلو و عقب بچرخد. (1)
انواع سلولهای اصلی تاندونها تنویست های اسپیندل شکل ( فیبروسیت ها ) و تنوبلاست ها ( فیبرو بلاست ها ) هستند. تنوسیت ها سلول های تاندون بالغ هستند که در کل ساختار تاندون یافت می شوند ، به طور معمول به الیاف کلاژن متصل می شوند. Tenoblasts سلولهای تاندونی نابالغ به شکل اسپیندل هستند که باعث ایجاد تنوسیتها می شوند. Tenoblasts به طور معمول در خوشه ها ، عاری از الیاف کلاژن رخ می دهد. آنها بسیار تکثیر کننده هستند و در سنتز کلاژن و سایر اجزای ماتریکس خارج سلولی نقش دارند.
(2) تاندون ها بسته به نقش ماهیچه دارای اشکال و اندازه های مختلفی هستند. عضلاتی که قدرت و نیرو زیادی ایجاد می کنند نسبت به مایچه هایی که حرکات ظریف و ظریف تری انجام می دهند دارای تاندون های کوتاه تر و گسترده تر هستند. اینها طولانی و نازک هستند. (3)

تاندون ها و رباط ها چگونه کار می کنند؟
با داشتن یک سری از بندهای سخت و درهم تنیده که استخوان ها را به هم متصل می کنند ، می توانید از رباط به عنوان طناب فکر کنید . لیگامنت ها همچنین برخی از الیاف الاستیک را دارند که باعث می شود مفصل حرکت کند ، اما نه آنقدر که فراتر از ظرفیت آن حرکت کند. به عنوان مثال ، مفصل زان دارای چهار لیگامان اصلی است یکی در هر طرف زانو و دوتا که به طور مورب در قسمت جلو و پشت زانو حرکت می کند. این رباط ها به تثبیت زانو کمک می کنند و از حرکت بیش از حد به سمت چپ یا راست ، به جلو یا عقب جلوگیری می کنند.
مولفه سلولی یک تاندون
سلول های تاندونی به عنوان تنوبلاست و تنوسیت شناخته می شوند. آنها تقریبا 90-95 % از سلولهای موجود در تاندون را تشکیل می دهند. 5-10% دیگر شامل سلول های غضروفی ، سلول های سینوویال و سلولهای عروقی است.

Tenoblasts سلول تاندون نابالغ هستند. در ابتدا از نظر اندازه و شکل متفاوت هستند اما با افزایش سن ، دراز میشوند و اسپیندل شکل می گیرد و به تنوسیت ها تبدیل می شود. تنوکس ها مسئول گردش مالی نگهداری ماتریکس خارجی سلولی هستند. تلقیحها به بار مکانیکی تاندون پاسخ می دهند و در نتیجه سازگاری هایی را ایجاد می کنند. آنها در ردیف های طولی مرتب شده اند و معمولا از طریق اتصالات شکاف با سلول های مجاور ارتباط برقرار می کنند. اتصالات شکاف ساختارهای بسیار پیچیده و پیچیده ای هستند. آنها دو کانال همی کانال دارند. به اینها کانکونونها ( مجموعه ای از شش زیر واحد پروتئین کنکسین ) نیز گفته می شود. اینها منافذ اصلی دارند. اتصالات در حالت باز به متابولیتها و یونها اجازه می دهد تا آزادانه بین اتصالات شکاف عبور کنند. کانکسین ها شماره گذاری شده اند ، آنهایی که ما برای ارتباط سلولی و بازسازی تاندون به آنها علاقه مندیم. (3)

ساختار ماتریکس خارج سلولی
تاندون ها از الیاف کلاژن نوع 1 تشکیل شده اند و پروتئوگلیکان. الیاف کلاژن نوع 1 مسئول مقاومت کششی تاندون است در حالی که پروتئوگلیکان مسئول ماهیت ویسکو الاستیک تاندون است. جهت یابی الیاف کلاژن در تاندونها یافت شده است. به موازت ، به سادگی عبور ، عبور از دو فیبر با یک راست ، تشکیل صفت از سه الیاف و تایپ کردن بالای دو فیبر در حال اجرا موازی . جهت و سازماندهی الیاف کلاژن از تاندون به تاندون متفاوت است و از نظر محل تاندون نیز متفاوت است. این به نیاز هر تاندون بستگی دارد. به عنوان مثال تاندون هایی که باید در برابر نیروهای کششی چرخشی مقاومت کنند ، جهت گیری فیبر کلاژن را برای فعال کرن این امر خواهند داشت.مولکول های کلاژن از زنجیره هایی پلی پپتیدی تشکیل شده است ، سه زنجیره که در کنار هم قرار گرفته اند یک مولکول تراکم بسته شده مارپیچ متراکم تشکیل می دهند. (3)

تاندون آشیل یا پارگی تاندون
پارگی تاندون آشیل جراحتی است که بروی قسمت تحتانی پای تحتانی شما تاثیر می گذارد. این بیماری عمدتا در افرادی که ورزش تفریحی دارند اتفاق می افتد ، اما می تواند برای هرکسی اتفاق بیفتد.
تاندون آشیل نوعی فیبر قوی است که عضلات قسمت پشت گوساله شما را به استخوان پاشنه شما متصل

میکند. اگر شما تاندون آشیل خود را بیش از حد دراز کنید ، می تواند کاملا یا فقط جزئی پاره شود. گر پارگی تاندون آشیل شما باشد ، ممکن است شما یک پاپ بشنوید ، به دنبال آن درد شدید ناگهانی در قسمت پشت مچ پا و پای شما وجود دارد که احتمالا بر توانایی شما در راه رفتن بسیاری از افراد ، درمان غیر جراحی نیز کار می کند.
علائم پارگی تاندون آشیل
اگرچه امکان وجود علائم و نشانه هایی با پارگی تاندون آشیل وجود ندارد ، اما اکثر افراد :
احساس لگد زدن در گوساله ، درد احتمالا شدید و تورم در نزدیکی پاشنه پا ، عدم توانایی خم شدن پا به سمت پایین یا فشار آوردن پای مصدوم هنگام راه رفتن ،عدم توانایی ایستادن روی انگشتان پا روی پای مصدوم ، هنگامی که صدمه می بینید همراه با صدا است.
تاندون آشیل به شما کمک می کند تا پای خود را به سمت پایین قرار دهید ، برئی انگشتان خود بلند شوید و هنگام راه رفتن پا را فشار دهید. شما هر بار که قدم میزنید و پای خود را حرکت می دهید ، تقریبا به آن اعتماد دارید.

پارگی معمولا در قسمتی از تاندون واقع شده در فاصله 2/1/2 اینچ حدود 6 سانتی متر از نقطه ای که به استخوان پاشنه وصل می شود ، رخ می دهد . این بخش ممکن است مستعد پارگی باشد زیرل جریان خون ضعیف است و همین امر می تواند توانایی بهبودی آن را مختل کند.
پاری اغلب با افزایش ناگهانی استرس در تاندون آشیل شما ایجاد می شود.
عواملی که خطر اپارگی تاندون آشیل را افزایش می دهد :

سن اوج سن برای پارگی تاندون آشیل 30 تا 40 است. ورزش تفریحی صدمات تاندون آشیل بیشتر در زمان ورزش رخ می دهد که شامل دویدن ، پریدن ، شروع و توقف ناگهانی است مانند فوتبال ، بسکتبال و تنیس .
تزریق استروئید پزشکان برای کاهش درد و التهاب گاهی اوقات استروئیدها را در مفصل مچ پا تزریق می کنند. با این حال ، این دارو می تواند تاندون های اطراف را تضعیف کرده و با پارگی تاندون آشیل همراه باشد. برخی از آنتی بیوتیک ها مانند فلوروکینولون ، مانند سیپروفلوکساسین یا لووفلوکساسین خطر پارگی تاندون آشیل را افزایش می دهند.چاقی وزن بیش از حد فشار بیشتری روی تاندون ایجاد می کند.
راهکارهایی برای جلوگیری از پارگی تاندون آشیل
عضلات را کشش و تقویت کنید و عضلات را دراز کنید تا زمانی که احساس درد و کشش قابل توجهی نداشته باشید. در طول کشش پرش نکنید تمرینات تقویت عضلات همچنین می تواند به جذب عضلات و تاندون ها منجر به جذب نیرو بیشتر و جلوگیری از آسیب دیدگی شود. تمرینات خود را متفاوت کنید. ورزش های جایگزین پر فشاری مانند دویدن ، ورزش هایی با تاثیر کم مانند پیاده روی ، دوچرخه سواری یا شنا . از فعالیتهایی که استرس بیش از حد در تاندون های آشیل شما ایجاد می کند ، مانند فعالیت های دویدن و پرش از روی تپه خودداری کنید.
سطوح در حال اجرا را با دقت انتخاب کنید. اجتناب از محدود کردن کار روی سطوح سخت یا لغزنده خودداری کنید (4)

1. https://www.britannica.com/science/tendon.

2. https://www.healthline.com/human-body-maps/achilles-te.

3. https://www.physio-pedia.com/Tendon_Anatomy.

4. https://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/flatfeet/symptoms-causes/syc-20372604.